Wij laten u de geheime plekjes aan de Middellandse Zee zien die heerlijk rustig zijn, waar schatten in het binnenland verborgen zijn en waar u op skivakantie in Turkije kunt gaan.
Turkse Provence: De lavendelvelden van Kuyucak en Isparta
Het is een fantastisch gezicht: de dieppaarse lavendelvelden lopen eindeloos door het landschap van Kuyucak. Waar je ook kijkt, de intens heldere kleur is overal aanwezig. Op ongeveer twee uur rijden van de badplaats Antalya in de provincie Aydın, maakt Kuyucak indruk met een uniek kleurenspel. De lavendelvelden veranderen van rijk paars naar delicaat roze, afhankelijk van de zonneschijn. De Provence of Turkije, dat is de vraag in Kuyucak. Volgens de legende bracht een Franse reiziger ooit lavendel naar het berggebied. Een bezoek is vooral de moeite waard tijdens het oogstseizoen in juli, wanneer de karakteristieke geur van lavendel de hele regio doordringt.
Direct naast de deur ligt Isparta, het centrum van de Turkse rozenproductie. Gelegen op een hoogte van meer dan 1.000 m aan de westelijke uitlopers van het Taurusgebergte, betovert de historische hoofdstad van de gelijknamige provincie met zijn onvergelijkbare natuur en een originele sfeer. Slenter door de oude stad en geniet van de diverse geuren van kruiden en veelvoorkomende rozen.
Haal opgelucht adem in het luchtkuuroord Altınoluk
Een vakantie aan de Turkse Rivièra staat synoniem voor all-inclusive en overvolle stranden? Niet in Altınoluk: De rustige kustplaats is een populaire vakantiebestemming, vooral bij de lokale bevolking. Ze waarderen het kristalheldere water met zijn uitstekende duikmogelijkheden en de ontspannen sfeer. Altınoluk heeft ook een bijzonderheid: het dorp staat bekend om zijn frisse lucht met een bijzonder hoog zuurstofgehalte. Er is letterlijk een zucht van verlichting - ook omdat afremmen een topprioriteit is in het onofficiële luchtkuuroord. Ontspanning op het strand of een wandeling door de steegjes van de oude stad, een Turkse kopje mokka op een schaduwrijk plekje aan de boulevard ,Altınoluk zorgt voor het perfecte vakantiegevoel.
Natuurliefhebbers worden aangetrokken door de nabijgelegen watervallen van Sutuven Selalesi. U bevindt zich slechts een paar kilometer buiten het centrum van Altınoluk te midden van ondoordringbare bossen. De prachtige natuur in het natuurgebied Kazdağı Milli Parkı, een van de minder bekende Turkse nationale parken, wordt bekroond door de vooruitzichten: bij helder weer kun je ver over de Middellandse Zee kijken en met een beetje geluk zie je de kustlijn van het nabijgelegen Griekse eiland Lesbos.
Absolute rust naast ruïnes: aan de piratenbaai bij Antiochia ad Cragum
Een 40 m hoge rotswand scheidt het strand bij Antiochia ad Cragum van de buitenwereld. Toegang tot de piratenbaai is alleen mogelijk via een smalle doorgang, die de lokale bevolking treffend de rots poort noemt. Wie er doorheen stapt, wordt beloond met een verlaten stuk kust en uitzicht op de turkooisblauwe Middellandse Zee. In de richting van het binnenland fascineren bizarre rotsformaties. Een excursie onder water is ook de moeite waard, niet alleen vanwege de diverse zeefauna. Oude amforen begroeid met algen zijn te vinden tussen paren zeepaardjes en felgekleurde tandbaarzen. Ze herinneren je eraan dat je heel dicht bij een historische plek aan de pittoreske baai bent.
De ruïnes van Antiochia ad Cragum (Antiochia am Krago) met hun tempels, kerken en thermale baden liggen op slechts een paar kilometer afstand. De oude stad dateert waarschijnlijk uit de 1e eeuw na Christus. Lange tijd werd het als onbeduidend beschouwd. Daar komt momenteel verandering in: de laatste opgravingen geven aan dat Antiochië ad Cragum rijker en belangrijker was dan eerder werd gedacht. Het is nog grotendeels gespaard van toeristenstromen en bezoekers kunnen zonder de drukte genieten van het prachtige uitzicht hoog boven de Middellandse Zee.
Stedentrip met een verschil: een reis naar Gazipasa
Sommige reizigers kennen Alanya-Gazipasa Airport van vakanties aan de Turkse Rivièra. Terwijl het bekendere Alanya massaal de bezoekers trekt, blijft Gazipasa in veel gevallen - onterecht - achter. Enerzijds is er de geweldige ligging tussen de uitlopers van het Taurusgebergte en de Middellandse Zee, die Gazipasa zijn charme geeft. Aan de andere kant trekken talloze natuurlijke en grotendeels verlaten stranden de regio aan. Slechts ongeveer 40 km scheiden het levendige Alanya van Gazipasa, en toch waan je je in een compleet andere wereld. Uitgebreide strandwandelingen leiden van natuurlijke kuststroken naar de havenpromenade. Trakteer uzelf op een mokka en kijk naar de drukte in het havengebied.
Tegenover de haven liggen de ruïnes van de oude stad Selinus. Van de vroegere pracht zijn delen van de stadsmuur, het aquaduct en het theater bewaard gebleven. Een korte excursie leidt naar een waar natuurwonder: de druipsteengrot Yalan Dünya Magarasi. Enorme stalactieten vormen een bizar gezicht in de vleermuisgrot, en talloze slapende dieren vormen de fascinatie van de grotendeels onbekende grot.
Op naar de pistes - op pad in de bergen van Cappadocië
Cappadocië is vooral bekend om de beroemde sprookjesachtige schoorstenen in de Vallei van de Monniken. Weinig mensen weten dat de regio een waar paradijs is voor wintersporters. De uitgedoofde vulkaan Erciyes, met zijn hoogte van 3.917 m, is de hoogste top in Centraal-Anatolië en de vijfde hoogste berg van het land. Dit trekt trekkingfans en bergbeklimmers in de zomer bijna magisch aan, in de winter verandert de Erciyes in een winterwonderland: snelle afdalingen over steile hellingen, maar ook gematigde hellingen laten de harten van skiërs en snowboarders sneller kloppen. De routes bieden uitzicht op het unieke vulkanische landschap en na de afdalingen lokt après-ski van een andere soort je de warmte in. Zithoeken met oosterse tapijten voor een knetterend open vuur, geurige aromatische thee om je op te warmen, de typische warme sfeer: skiën in de Oriënt is tot nu toe een van de zeldzame vakantie ervaringen, tenzij je je wintervakantie in Cappadocië doorbrengt .
Warmwaterbronnen, mysterieuze grotten in het kuuroord Kizilcahamam
Ongeveer 60 km ten noordwesten van de levendige hoofdstad Ankara ligt Kizilcahamam, een van de mooiste thermale resorts in Turkije - en tot nu toe weten slechts een paar buitenlandse bezoekers ervan. De plaats is een populaire weekendbestemming voor inwoners van Ankara. De warmwaterbronnen zijn een weldaad voor lichaam en geest. In de luxe thermale hotels kunt u ontspannen van het dagelijkse leven met vissen, tennissen of golfen of genieten van een stoombad. Naast de natuurlijke thermale bronnen heeft Kizilcahamam nog veel meer te bieden, namelijk cultuur en geschiedenis.
De oude grotstad in Mahkeme Agacin zou zich naar verluidt drie verdiepingen naar beneden uitstrekken. Het kleine stadje heeft slechts 15 inwoners en ligt iets minder dan 20 km buiten Kizilcahamam. De onderwereld is nog niet verkend, maar Mahkeme Agacin is nog steeds een tussenstop waard. De poorten van de ondergrondse stad tonen zich met karakteristieke zuilen en het op een heuvel gelegen dorp lokt met een prachtig uitzicht op de omgeving en een markt.
Rijp voor het eiland: het pleziereiland Bozcaada
De Turkse Egeïsche Zee is een van de belangrijkste attracties voor toeristen langs de Rivièra. Een klein eiland in het noordoosten biedt rust en idylle, en het is slechts een korte boottocht van de kust. Bozcaada is het derde grootste eiland van Turkije, maar nauwelijks bekend bij toeristen. De veerboot van de pier in Geyliki naar het "kale eiland" Bozcaada duurt ongeveer 30 minuten. Het is eigenlijk maar spaarzaam begroeid, maar maakt indruk met prachtige stranden en uitgestrekte wijngaarden. Het eiland is een van de belangrijkste teeltgebieden van Turkije. Het nodigt uit om te wandelen tussen de kale hellingen met uitzicht op de Middellandse Zee, maar vooral om te genieten van een rustige strandvakantie aan bijna verlaten stukken kust.
U kunt met de auto naar afgelegen baaien komen; Korte wandelingen leiden naar betoverende lagunes, en wie op zoek is naar meer afwisseling vindt die vooral in het westen van het eiland. Daar kunt u genieten van typisch Egeïsche gerechten in de talrijke restaurants, die zelfs de meest veeleisende fijnproevers imponeren met zijn Turkse en Griekse specialiteiten. Genieten is ook aan de orde van de dag op het jaarlijkse wijnfeest op 26 juli.
Natuurwonder aan de kust van de Zwarte Zee: de provincie Artvin
Riviera, Egeïsche Zee, allemaal goed en wel - maar heb je ooit gedacht aan een vakantie aan de Zwarte Zee? In de directe omgeving van de Georgische grens in het noordoosten van Turkije fascineert de provincie Artvin met onvergelijkbare berglandschappen, kristalheldere meren en bijna ondoordringbare bossen. De gelijknamige stad is te bereiken via een spectaculaire kronkelweg, die een eerste indruk geeft van de natuur in de regio: ruige bergen worden afgewisseld met weelderige groene weiden, kristalheldere meren strekken zich uit te midden van heuvelachtige landschappen. De provincie bewijst haar bijzondere charme in de herfst, wanneer de bladeren felrood en fel oranje kleuren. Dit is Indian Summer in het Turks.
De hoofdstad ligt boven de Zwarte Zee en is alleen al vanwege de ligging een bezoek waard: heuvels, bergen, hellingen, serpentines - er is nauwelijks een vlak oppervlak in het stedelijk gebied van Artvin. De plaats is in de eerste plaats het startpunt voor de regio, waar natuurliefhebbers en avonturiers een waar paradijs zullen vinden: raften op de Çoruh-rivier in Hatilla National Park, wandelen in het Kaçkar-gebergte, de Tortum-watervallen, die uitmonden in het kristalheldere meer Tortum, en de mix van Turkse en Georgische cultuur: dit alles maakt de provincie Artvin een van de meest opwindende in Turkije.
Egeïsche Zee met een verschil: Mediterrane romantiek in Foca
De inwoners van Izmir worden in het weekend aangetrokken door de heerlijke rust van de Egeïsche kust, maar niet naar bekende plaatsen als Marmaris of Kuşadası. In Foca vindt u rust en ontspanning. Het idyllische vissersdorpje met prachtige zandstranden, een romantische havenpromenade en een fantastisch eiland nodigt u uit voor een ander soort Egeïsche vakantie. Het is dankzij de marine dat Foca gespaard bleef van het massatoerisme. Het was jarenlang gestationeerd in de aangrenzende baai en verhinderde de uitbreiding van de stad. Het is dus nog steeds een contemplatieve oase midden in een populaire vakantieregio. Aan de haven hangt een verleidelijke geur van verse vis uit de talrijke restaurants en aan twee natuurlijke baaien met natuurlijke, rustige stranden kunt u even bijkomen van het dagelijkse leven. De drukte van de stad wordt vermeden in Foca aan de havenpromenade, die zijn oorspronkelijke flair volledig heeft behouden.
Direct voor Foca is er de mogelijkheid om een letterlijk fantastische plek te ontdekken: Homerus beschreef in zijn odyssee de Sirene-eilanden, waar vrouwelijke mythische wezens met hun gezang zeelieden lokten en in de ondergang stortten. "Gezang" is nog steeds te horen vanaf de eilanden voor de kust, maar het komt van de talloze monniksrobben die daar hun thuis hebben gevonden. Je mag de eilanden vandaag dus niet meer op, je kunt de zeehonden alleen van een afstandje per boot zien.
Side is de belichaming van het toeristische centrum van Turkije. Maar de regio kan ook anders zijn. Dit wordt aangetoond door de rivier de Manavgat met zijn unieke schoonheid. De loop van de rivier strekt zich ongeveer 93 km uit van de oostelijke uitlopers van het Taurusgebergte tot aan de Middellandse Zee. Langs grillige canyons, schijnbaar eindeloze kloven en adembenemende uitzichten, stroomt de Manavgat in een soms snel tempo door de vallei. Bij de stuwmeren van Oymapınar en Manavgat wachten rondvaartboten en kano's om bezoekers naar de overkant en zo naar een van de zijdalen van de rivier te brengen. Raften is populair, maar door de hoge stroomsnelheid is het alleen aan te raden voor ervaren watersporters. Pas in de verdere loop, kort voordat het Manavgat in de Middellandse Zee uitmondt, wordt het rustiger en maakt het onvergetelijke natuurobservaties mogelijk. De rivier de Manavgat is niet in de laatste plaats bijzonder vanwege zijn kleur: de rivier glinstert turkooisblauw, wat te wijten is aan het hoge mineraalgehalte in het rivierwater.