De oude naam van het dorp was "Kızıllar", de inwoners van het dorp stammen uit een Turkmeense nomadische stam, die zich hier in de tijd van het Ottomaanse Rijk vestigden. Het aantal inwoners is inmiddels gegroeid tot 2.500.
In de regio zijn er echter reeds nederzettingen nederzettingen geweest in de Romeinse en Byzantijnse tijd. De veeteelt is erg belangrijk in Taşkale, zelf belangrijker dan de landbouw. Ongeveer 20.000 Karaman schapen en 5.000 Ankara schapen zouden hier zijn.
De meeste herders gaan naar nog hogere regionen waar ze kamperen in de zomer maanden in tenten.
De wol is ideaal voor de productie van tapijten en vlakke geweven weefsels, uit de melk van de dieren wordt kaas en yoghurt gemaakt.
In een enorme rotswand aan het begin van de plaats werden reeds eeuwen geleden kleine openingen gemaakt, die vroeger werden gebruikt als woning of opslag. Tegenwoordig zijn twee van de grotten nog steeds bewoond, de anderen worden voor de opslag en rijping van verse producten, zoals kaas gebruikt.
Soms zijn de openingen op duizelingwekkende hoogtes en kunnen slechts door goede klimmers worden bereikt via de in de rots uitgehouwen tredes. Via een katrol worden zware voorwerpen naar boven gehesen. Hoe oud deze grotwoningen zijn weet eigenlijk niemand precies. Voor de grotten zit een vrouw en wast het bestek af, drie vrouwen zitten in een huisje en maken een tapijt. Veel huizen zijn nog steeds gebouwd van modder en stenen en moeten soms worden hersteld. In tegenstelling tot in veel andere dorpen in de Taurus, zijn de vrouwen in Taşkale iets benaderbaar.
Zelden dwalen vreemden af in het dorp, op de weg door het dorp ontmoet ik vrouwen op ezels die zakken wol vervoeren. De meeste mannen zijn met de schaapskuddes in de bergen. Veel van de jongeren zijn vertrokken naar de grote steden om werk te vinden.
Ondanks de satellietschotels en hoe idyllisch het landschap ook lijkt, is het leven in dit bergdorp zwaar en is de dorpsgemeenschap vaak met haar eigen regels grotendeels op zichzelf aangewezen.
In de winter is het dorp vaak moeilijk te bereiken, ook een bedreiging vormen de enorme rotsblokken boven de toegangsweg, die door ijs en sneeuw kunnen vallen. De regen veranderd de grond in modder, terwijl in de zomer, de hitte de grond transformeert tot stof.